یار زمستانی

تنها اراده ام به عشق تو ای یار زمستانی

رضا باشد و تسلیم      

رضای امانت عشقی که بجا نهادی

و تسلیم حد  و باور و تقدیر

این بار دیوانگی را بر جای نهادن

و خموش

تنها شعر است و شرح دوست داشتن تو

در شب آغاز طلوع وصل

وقت اقرار